Anatomia topograficzna zwierząt domowych
- Wydawnictwo: PWRiL
-
Dostępność:
Wysyłka w 12 godzin
- Autor: Z. Millart
- Wydawca, rok wydania: PWRiL, 1998
- Liczba stron : 334
- Oprawa i wymiary: miękka, 170 x 240 mm
- ISBN: 83-09-01466-X
- szt.
- 34,90 zł
W tekście zasygnalizowano również niektóre problemy kliniczne, aby Czytelnik miał możliwość wyrobienia sobie poglądu na związek między budową organizmu zwierzęcego, topografią jego narządów a zagadnieniami praktyki weterynaryjnej.
Zawarte w podręczniku wiadomości z anatomii topograficznej zwierząt domowych są objęte programem nauczania na wydziałach weterynaryjnych. Opanowanie wiedzy z tego przedmiotu powinno przygotować studentów do dalszej nauki na wyższych latach studiów. Znajomość anatomii topograficznej jest niezbędna w przyswojeniu przedmiotów klinicznych i w praktyce weterynaryjnej, a ponadto umożliwia wypowiadanie opinii o prawidłowych lub patologicznych stanach narządów na podstawie położenia ich względem siebie, dopuszczalnego zakresu przemieszczeń fizjologicznych, zmiany kształtu oraz. położenia, m.in. w zależności od stanu odżywienia i wieku zwierzęcia.
Mianownictwo, podział dala na części, a jego powierzchni na okolice, są podane według Weterynaryjnego Mianownictwa Anatomicznego (1978). Miana oznaczające usytuowanie i położenie struktur anatomicznych często zmieniano ze względów praktycznych, np.określenie ,,doczaszkowy" zmieniano na ,,przedni", „doogonowy" - na „tylny", „dobrzuszny" - na „dolny".
Przy niektórych mianach anatomicznych podane są również inne, równoznaczne nazwy, jak również eponimy, które nadal istnieją w starszych wydaniach podręczników i są używane w praktyce weterynaryjnej. Okolice topograficzne opisano zgodnie z ich anatomiczną budową warstwową. Przy opisie topografii narządów wewnętrznych stosowano metodę określania ich rzutów na powierzchnię dala albo metodę opisu ich położenia w stosunku do innych narządów lub do kośćca. Niektóre okolice i narządy opisano bardziej szczegółowo, w zależności od gatunku zwierzęcia lub znaczenia praktycznego.
W tekście zasygnalizowano również niektóre problemy kliniczne, aby Czytelnik miał możliwość wyrobienia sobie poglądu na związek między budową organizmu zwierzęcego, topografią jego narządów a zagadnieniami praktyki weterynaryjnej.
