Architektura krajobrazu część 5. Rośliny ozdobne

Część piąta podręcznika Architektura krajobrazu prawie w całości poświęcona jest ziel­nym roślinom ozdobnym stosowanym w urządzaniu terenów zieleni. Podano ich cha­rakterystykę, warunki uprawy oraz walory dekoracyjne i zastosowanie (rozdziały I-II). Rośliny zielne zestawiono w grupy ze względu na długość okresu wegetacji, tj. jednorocz­ne uprawiane z wysiewu wprost na miejsce stałe, jednoroczne uprawiane z rozsady, dwu­letnie lub traktowane w uprawie jako rośliny dwuletnie oraz byliny (wieloletnie zielne) niezimujące i zimujące w gruncie. Na końcu rozdziałów podano praktyczne zestawienia roślin pod względem możliwości ich zastosowania w urządzaniu terenów zieleni.

W każdej grupie roślin znajdują się gatunki uważane w architekturze krajobrazu za podstawowe, a więc mające kluczowe znaczenie w projektowaniu terenów zieleni, oraz gatunki uzupełniające, które mogą, ale nie muszą być przydatne w tej dziedzinie. Gatunki uzupełniające oznaczono gwiazdkami.

W podręczniku wyodrębniono również grupę roślin doniczkowych (rozdział III) prze­znaczonych do dekoracji wnętrz (mieszkania, biura, miejsca użyteczności publicznej). Część z nich może być również wykorzystywana w architekturze krajobrazu (w okresie wiosenno-letnim doniczki z roślinami wystawiane na zewnątrz, np. palmy zdobiące tara­sy, wejścia do budynków), a także jako zieleń cięta w kompozycjach florystycznych.

Duża grupa roślin jest stosowana we florystyce na kwiaty cięte i suche bukiety (rozdział IV). Należą do nich zarówno rośliny zielne, jak i zdrewniałe (np. hortensja, róża). Zostały one omówione głównie ze względu na ich walory ozdobne, trwałość (kwiaty cięte) oraz możliwość wykorzystania w tworzeniu bukietów i wiązanek okolicznościowych, we flory­styce ślubnej, komunijnej, pogrzebowej czy świątecznej.

W każdym rozdziale grupy roślin podzielono rodzinami uporządkowanymi alfabetycz­nie, a wewnątrz rodzin - rodzajami i gatunkami, również zachowując porządek alfabe­tyczny. Na końcu podręcznika zamieszczono indeks nazw łacińskich oraz indeks nazw polskich, które pozwalają na szybkie odnalezienie szukanego gatunku z jego opisem.

Podręcznik napisany zgodnie z najnowszym programem nauczania i przeznaczony dla uczniów szkół kształcących w zawodzie ‘technik architektury krajobrazu’ w zakresie kwalifikacji: R.21. Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu i R.22. Organizacja prac związanych z budową oraz konserwacją obiektów małej architektury. Umiejętność właściwego projektowania obiektów zieleni wymaga dobrej znajomości morfologii i wymagań roślin, których w naszej strefie klimatycznej można uprawiać niezwykle dużo. Różnią się one od siebie wyglądem, szybkością wzrostu, wymaganiami siedliskowymi oraz odpornością na różne czynniki, m.in. odpornością na mróz lub suszę czy zanieczyszczenia powietrza. W części 5 podręcznika przedstawiono ozdobne rośliny zielne, doniczkowe, stosowane we florystyce wykorzystywane w architekturze krajobrazu.
Z podręcznika mogą również korzystać studenci wydziałów ogrodniczego i architektury krajobrazu oraz wszyscy zajmujący się zawodowo projektowaniem terenów zieleni.

W treści:

Rozdział 1 – Rośliny jednoroczne i dwuletnie

1. Rośliny jednoroczne uprawiane z wysiewu wprost na miejsce stałe
2. Rośliny jednoroczne uprawiane z rozsady
3. Rośliny dwuletnie lub traktowane w uprawie jako dwuletnie

Rozdział 2 – Byliny zimujące i niezimujące w gruncie

1. Wiadomości wstępne
2. Przegląd bylin zimujących i niezimujących w gruncie

Rozdział 3 – Rośliny doniczkowe

1. Wiadomości wstępne
2. Przegląd najbardziej popularnych roślin doniczkowych o ozdobnych kwiatach i liściach

Rozdział 4 – Rośliny ozdobne stosowane we florystyce

1. Kwiaty cięte
2. Rośliny na suche bukiety