Atlas akupunktury weterynaryjnej. Tom 1

Przed Wami książka, w której opisuję jedną z metod sztuki akupunktury.

Jestem lekarzem medycyny ludzkiej, neurologiem. Zajmuję się akupunkturą ludzką ponad 30 lat.

Akupunkturą weterynaryjną zajmuję się dopiero od 12 lat. Pierwszym moim czworonogim pacjentem był mój własny pies, który cierpiał na atopowe zapalenie skóry. Nie mogłem pogodzić się z wynikami jego leczenia i zdecydowałem się leczyć go na własną rękę. Obserwujący moje zmagania z chorobą pupila lekarze weterynarii byli pod wrażeniem uzyskanych wyników. To sprawiło, że na ich prośbę w 2004 roku przeprowadziłem pierwsze szkolenie z akupunktury weterynaryjnej.

Nie ukrywam, że zajęcie się akupunkturą weterynaryjną było dla mnie szansą udowodnienia, że ta metoda lecznicza działa i jest skuteczna.

Co do akupunktury w Polsce, jak do tej pory, nie cieszy się ona głębokim zaufaniem świata lekarskiego. Uważano ją za szarlatanerię, szamanizm, a z ambon katedralnych krzyczano, że to „dzieło szatana", l sami pacjenci rozważają tę metodę w kategoriach „wierzę" lub „nie wierzę", czyli jeżeli pomogło, to na pewno tylko za sprawą własnej sugestii. U zwierząt sugestii nie ma - im niczego nie wmówisz. Tylko „krótka piłka" - pomaga lub nie, działa lub nie!

Może w tej kwestii moich obserwacji byłoby za mało? A jednak, w moich szkoleniach z akupunktury weterynaryjnej wzięło już udział ponad 150 osób. Wyniki ich pracy są bardzo wysokie, czasem wręcz spektakularne! Właściciele i opiekunowie czworonogów regularnie dzwonią do nas z pytaniem, gdzie jest „najbliższy" do nich specjalista z akupunktury weterynaryjnej!?

Moim zdaniem, obecnie prężnie rozwijająca się, rehabilitacja zwierząt nigdy nie będzie przeprowadzona w pełni i nie będzie wystarczająco skuteczna bez akupunktury. U rehabilitanta, który zna się na akupunkturze wyniki pracy zawsze będą lepsze.

Drugą przesłanką chęci zajęcia się akupunkturą weterynaryjną było udowodnienie, że ta metoda jest uniwersalna. Zakładałem, że energetyczne przemiany, przemiany na poziomie subtelnym, są jednakowe dla wszystkich gatunków kręgowców ciepłokrwistych. A to oznacza, że reguły sterowania, kumulowania i transmitowania energii w żywych organizmach są jednakowe, czyli są uniwersalne!

Każdemu schorzeniu, znanemu z nazewnictwa chorób właściwych dla jakiegokolwiek gatunku, odpowiada przyczyna na poziomie subtelnych przemian. Jedna ta sama przyczyna na poziomie subtelnych przemian u różnych gatunków, jak i w przedziale jednego gatunku, może objawiać się na poziomie fizycznym różnymi schorzeniami. Wspólna jednak dla wszystkich istot jest obecność podobnych ekoceptywnych układów, które w filogenezie poszczególnych gatunków istotnie nie zmieniły się. Podobizna ekoceptywnych układów pozwala jeden ten sam schemat postępowania stosować dla różnych gatunków.

Atlas składa się z 3 tomów.

Każdy z tomów zawiera w sobie rozdziały poświęcone poszczególnym energetycznym fazom.

Tom I: faza Woda i faza Drzewo (okres zimowy i wiosenny).

Tom II: faza Ogień (okres letni).

Tom III: faza Metal i faza Ziemia (okres jesienny i okresy przejściowe).

Na początku każdego rozdziału podany jest szczegółowy opis energetycznej fazy, jakie energetyczne przemiany zachodzą z zewnątrz organizmu i jakie energetyczne przemiany towarzyszą im wewnątrz.

W każdej fazie podany jest szczególny opis obiegów czynnościowych związanych z opisywaną fazą. Opis dotyczy topografii torów zewnętrznych i wewnętrznych obiegu, jego funkcji oraz poszczególnych energetycznych zespołów związanych z zaburzeniem krążenia energii w nim. Każdemu opisowi towarzyszy szczegółowy rysunek lub mapa.

W atlasie znajdują się rysunki dla dwóch gatunków: psa i konia.

Zrobiłem to celowo, żeby podkreślić wspólność reguł synchronizacji dla wszystkich gatunków.

Podany jest dokładny opis lokalizacji, anatomia topograficzna, właściwości oraz wskazania do nakłuwania poszczególnych punktów synchronizacji na każdym z obiegów czynnościowych dla psa i konia. Każdy punkt synchronizacji posiada listę specyficznego oddziaływania. Lista sporządzona jest w prozachodnim nazewnictwie chorób, o którym medycyna chińska nie miała bladego pojęcia. Przytoczyłem nazwy schorzeń tylko i wyłącznie w celu skojarzenia z energetycznymi przemianami powstającymi w obiegu czynnościowym po nakłuwaniu konkretnego punktu.