Atlas szkodników drzew owocowych

Atlas szkodników drzew owocowych jest obszernym opracowaniem, w którym omówione zostały najważniejsze i najczęściej występujące w ostatnich latach szkodniki sadów. Ze względu na bardzo dużą liczbę gatunków owadów i roztoczy, które mogą pojawić się na drzewach owocowych, być może nie udało się opisać całej szkodliwej fauny sadów, jednak w niniejszym opracowaniu zawarliśmy opisy gatunków, powodujących istotne szkody. Przy omawianiu poszczególnych owadów i roztoczy przedstawiliśmy ich zakres występowania, opisaliśmy poszczególne stadia rozwojowe i graficznie zaprezentowaliśmy przebieg rozwoju, omówiliśmy rodzaj uszkodzeń na roślinach oraz terminy i sposób prowadzenia monitoringu, a także podaliśmy wartości progów zagrożenia (o ile takie zostały opracowane). Omówienie każdego gatunku jest zakończone wskazówkami dotyczącymi zapobiegania występowaniu szkodników i możliwości ich zwalczania. Łącznie w Atlasie przedstawiono ponad 90 gatunków roztoczy i owadów. Opisy wyglądu poszczególnych stadiów rozwojowych agrofagów zostały uzupełnione, w miarę możliwości, o fotografie szkodników oraz typowe uszkodzenia przez nie powodowane. Mamy nadzieję, że ułatwi to diagnostykę sprawców uszkodzeń najczęściej spotykanych na drzewach owocowych. Zwróciliśmy szczególną uwagę na zdrowotność drzewek do zakładania nowych nasadzeń kupowanych w krajowych i zagranicznych szkółkach. Niektóre groźne roztocze, np. szpeciele i owady, np. tarczniki mogą być przenoszone do nowo zakładanych sadów z zasiedlonym przez nie materiałem szkółkarskim. Ma to tym większe znaczenie, że obecnie wielu producentów owoców importuje drzewka, gdyż w kraju nie są dostępne aktualnie poszukiwane odmiany lub też pożądanej jakości (dobrze rozgałęzione z koronką typu knip-boom). Problem pojawia się w młodych sadach także wówczas, gdy wraz z drzewkami introdukowane są szkodniki trudne do zwalczenia, np. szpeciele odporne na zalecane u nas do ich zwalczania środki ochrony, które dość intensywnie stosowane były w zagranicznych szkółkach. Przy omawianiu szkodników żyjących w glebie zwróciliśmy szczególną uwagę na wybór pola pod nowe nasadzenia. Powinno ono być wolne od pędraków, drutowców i opuchlaków i/lub odpowiednio przygotowane, aby uniknąć lub ograniczyć szkody przez nie powodowane. Tam, gdzie to możliwe, zaleca się aplikację środków pochodzenia naturalnego lub o działaniu mechanicznym, ale niestety, w większości przypadków podstawą walki ze szkodnikami są środki chemiczne. Bez nich trudno byłoby prowadzić prawidłową ochronę w sadach towarowych. Metoda ta musi jednak uwzględniać zasady integrowanej ochrony roślin sadowniczych przed agrofagami.

W Atlasie nie zamieszczono wykazu dozwolonych środków ochrony roślin do stosowania w uprawach sadowniczych, gdyż zmiany w zakresie ich zastosowań są zbyt dynamiczne i szybko taki wykaz straciłby na aktualności. Ponadto, co roku rejestrowane są liczne nowe substancje czynne lub środki zawierające tę samą substancję, ale noszące inną nazwę handlową.

Mamy nadzieję, że Atlas ten będzie pomocny i przydatny dla szerokiej rzeszy producentów owoców, ale także dla właścicieli ogrodów przydomowych i działek pracowniczych. Dla pracowników nauki, studentów, nauczycieli i uczniów szkół kształcących w zakresie sadownictwa i ochrony roślin, a także pracowników służb ochrony roślin, nasiennictwa i szkółkarstwa będzie z pewnością stanowił podręczną encyklopedię wiedzy.

Autorzy

W treści:

Szkodniki jabłoni

Szkodniki gruszy

Szkodniki śliwy

Szkodniki wiśni

Szkodniki czereśni

Szkodniki brzoskwini i moreli

Szkodniki leszczyny i orzecha włoskiego