Jak lepiej jeździć konno część 1

Niniejsza książka poświęcona jest licznym pytaniom, pojawiającym się w jeździectwie na co dzień. Autorzy publikacji, Christoph Hessi Petra Schlemm, pomijając niekiedy szczegóły i świadomie rezygnując z nadmiaru teorii, koncentrują się na kwestiach zasadniczych i przekazują czytelnikowi podstawową, a zarazem decydującą o sukcesie wiedzę jeździecką. Pytania i odpowiedzi, dotyczące lepszego dosiadu, skuteczniejszego działania i większego rozluźnienia, a także wprowadzenie w skoki na parkurze oraz w terenie, ułatwiają zdobycie podstaw rzetelnego wyszkolenia jeździeckiego. Kto nabędzie wiedzę i umiejętności w tym zakresie, ma przed sobą drogę do lepszego jeździectwa.

KSIĄŻKA Z PŁYTĄ DVD !

Jak lepiej jeździć konno? Z pewnością wiele osób, rozsmakowanych w jeździe konnej zadaje sobie takie pytanie. Każdy chciałby rozwijać swe umiejętności, nie poprzestając na tym, do czego już doszedł. Ta książka z pewnością będzie pomocna w obraniu drogi do lepszej, bardziej świadomej, jazdy konnej. Jeździectwo to niekończąca się przygoda w doskonaleniu siebie, i uzyskiwaniu coraz pełniejszego porozumienia z koniem. Jazdy konnej można się nauczyć tylko przez praktykę, ale czytanie wartościowych książek jest ważnym elementem uzupełniającym.

Wojciech Mickunas

Ta niewielka rozmiarami książka dwojga niemieckich autorów jest ze wszech miar godną polecenia pomocą praktyczną, swoistym przewodnikiem i poradnikiem, za­równo dla jeźdźców początkujących i zaawansowanych (nawet tych z wieloletnią praktyką i startujących w zawodach), jak i instruktorów oraz szkoleniowców.

Odpowiadając na liczne pytania w większości młodych adeptów jeździectwa, Christoph Hess i Petra Schlemm dokonują precyzyjnej analizy różnorodnych problemów pojawiających się w jeździeckiej codzienności i proponują ich logiczne, sprawdzone w praktyce, a jednocześnie proste i zrozumiałe rozwiązania. Konsekwentnie odwo­łują się do nadrzędnych zasad jeździectwa takich, jak zrozumienie psychiki i reakcji konia, pozyskiwanie jego zaufania, partnerstwo jeźdźca i wierzchowca. Wiele uwagi poświęcają szkoleniu dosiadu, będącego podstawą skutecznego oddziaływania na konia. Ustosunkowują się do chętnie stosowanych środków pomocniczych (różne kiełzna, wypinacze, czarna wodza), zarówno ułatwiających szkolenie konia i rozwią­zywanie problemów, jak i skutkujących przeciwnie.

Jak lepiej jeździć konno to cenne wsparcie dla jeźdźca i szkoleniowca, uwrażliwia­jące na różne, wzajemnie powiązane i być może wcześniej niezauważone aspekty pracy z koniem.

Niniejsza publikacja nie jest nową teorią jeździectwa, lecz książeczką z serii „Jak lepiej jeździć konno".

Cykl seminariów pod nazwą „Jak lepiej jeździć konno" zapoczątkował Niemiecki Związek Jeździecki w roku stulecia swego istnienia, traktując go jako ofensywę szkoleniową. W seminariach, podczas których prezentowano w teorii i praktyce wszystko, co stanowi o dobrym jeździectwie, brało udział na terenie całych Niemiec ponad 10 tysięcy uczestników.

Klasyczna teoria jeździectwa jest wiedzą całkowicie spójną i prawidłową. Znaleźć w niej można wszystkie zasady, jakie muszą opanować jeździec i koń w celu nawiązania harmonijnej współpracy. Nie ma większego znaczenia, czy uprawia się jeździectwo wyczynowe, czy amatorskie. To samo dotyczy wyboru specjalności jeździeckiej.

Przebieg seminariów z cyklu „Jak lepiej jeździć konno" pokazał, że szczególną rolę w szkoleniu jeździeckim trzeba przypisać wyczuciu. Zarówno instruktorzy, jak i jeźdźcy w większości teoretycznie wiedzą, o co chodzi. Gorzej natomiast jest nierzadko z praktycznym prawidłowym stosowaniem różnych pomocy jeździeckich.

Celem niniejszej książeczki jest więc popularyzowanie „jeździectwa z wyczuciem". Opisy stanu idealnego znaleźć można w licznych publikacjach, ale na drodze do tego ideału pojawiają się trudności, nieporozumienia i błędne oczekiwania.

Trzeba zatem więcej uwagi poświęcać obserwacji mowy ciała konia. Dzięki temu i jeździec, i instruktor widzi, czy to, co koń robi, sprawia mu przyjemność, czy wręcz przeciwnie. Wielokrotnie za dużo pracuje się „przeciwko koniowi", a za mało „z koniem , często zresztą nieświadomie. Jeździec nie zdaje sobie sprawy, że może przez to zaszkodzić swojemu koniowi.

Z wyrazu twarzy jeźdźca można wnioskować, czy czuje się na koniu dobrze. Dobre samopoczucie jeźdźca i konia podczas wspólnych działań jest pierwszym stopniem do harmonijnej współpracy, do której powinien dążyć każdy z nas.

Książeczka ta powstała z odpowiedzi na rozmaite pytania, zadawane w całym kraju na seminariach Jak lepiej jeździć konno", oraz te, jakie czytelnicy skierowali do redakcji listów czasopisma „ST. GEORG". Jak wiadomo, nie ma pytań nieodpowiednich, najwyżej odpowiedzi mogą się okazać niewystarczające.

Nasza publikacja nie jest czymś w rodzaju „wielkiej księgi kucharskiej" z dokładnymi przepisami, lecz raczej zbiorem porad, zarówno dla sportowców amatorów, jak i jeźdźców z ambicjami wyczynowymi. Nasze odpowiedzi wywodzą się z praktyki i mają służyć praktyce, choć z pewnością istnieją również inne rozwiązania praktyczne. „Na odległość" można nawiązywać jedynie do podstawowych zasad, tym bardziej że w jeździectwie nie ma gotowych recept. Przy okazji książeczka ma pobudzać głód informacji i apetyt na większą ilość lektury i wiedzy. Zachęca, żeby zacząć od wybranych „kąsków", ale warto ją również przeczytać w całości. Książeczka daje impuls do ciągłej nauki, nakłania do szukania dodatkowych lektur czy też oglądania filmów z cyklu „Jak lepiej jeździć konno" i innych dydaktycznych.

Publikacja ta jest również gorącym apelem o inwestowanie w wyszkolenie jeździeckie. Bez instruktora lub trenera niewiele można zdziałać. Nawet czołowym jeźdźcom potrzebna jest para oczu „z ziemi". Zamiast jak najszybciej kupować własnego konia i, co się zdarza, trafić w jeździecki ślepy zaułek - lepiej wykupić więcej jazd w dobrym ośrodku szkoleniowym, i tam, w miarę możliwości, jeździć na wielu różnych koniach. A kiedy wreszcie zapadnie decyzja o nabyciu własnego wierzchowca, na drodze do lepszego jeździectwa pomocny będzie dobry i cierpliwy instruktor. Znalezienie takiego szkoleniowca może wymagać czasu i wytrwałości, ponieważ w grę wchodzą tutaj trzy istoty żywe i ich nieodzowna harmonijna współpraca.

Książeczka nawołuje również do cierpliwości. Natychmiastową przyjemność może dać wypicie filiżanki kawy rozpuszczalnej, ale jeździec nie może w żadnym razie oczekiwać od siebie i swojego konia natychmiastowej satysfakcji. Celem jest sama droga, a siłą jeźdźca - spokój. To dwie podstawowe zasady, znajdujące potwierdzenie w codziennych kontaktach z koniem. Trzeba mieć czas na wyszkolenie podstawowe i nie robić kroku drugiego, nim się nie stanęło mocno po pierwszym. Takie podejście prowadzi do celu, który przyświeca każdemu, kto poważnie traktuje jeździectwo: coraz lepiej jeździć konno.

Spis treści

Wstęp

Osiem kroków

Harmonijny balans

Gaz i hamulec

Lepszy dosiad

Skuteczniejsze oddziaływanie

Więcej rozluźnienia

Lepsze skoki

Spis haseł