Weterynaria w Praktyce - dodatek chirurgiczno-rehabilitacyjny

Drodzy Czytelnicy!

Piszę ten wstęp w przededniu 5. Światowego Weterynaryjnego Kongresu Ortopedycznego ESVOT-VOS i 19 Kongresu ESVOT odbywającego się w Barcelonie. Te cykliczne wydarzenia są wyjątkową okazją do wysłuchania świetnych wykładów, spotkania się z dawno niewidzianymi znajomymi, do wymiany doświadczeń oraz nawiązania nowych kontaktów. Moje pierwsze zetknięcie z kongresem ESVOT miało miejsce w 2002 roku w Monachium. Przez kilka lat z rzędu to właśnie Monachium było sercem tych ortopedycznych spotkań. W odróżnieniu od tamtego, mojego pierwszego kongresu ESVOT, kiedy lekarzy z Polski było dosłownie kilku, teraz jest nas coraz więcej. Także w tym roku do Barcelony przyjechało blisko 1000 polskich lekarzy weterynarii. To cieszy.

Możliwości diagnostyczne w szeroko rozumianej medycynie nieustannie się poprawiają, pojawiają się nowe metody operacyjne lub wprowadzane są modyfikacje poprzednich - nie sposób się nudzić i popaść w rutynę. Nie tylko dlatego, że każdy pacjent jest inny i czego innego może oczekiwać właściciel, ale też dlatego, że postęp w medycynie wymaga od lekarza nieustannego samokształcenia. W tej chwili w Polsce przez cały rok odbywa się szereg różnych kursów, warsztatów, sympozjów, na których rodzimi i zagraniczni specjaliści dzielą się z młodszymi lub mniej doświadczonymi lekarzami swoją wiedzą. Uczenie się od kogoś, kto ma doświadczenie jest - moim zdaniem - akurat w chirurgii absolutnie konieczne i nieocenione. Nie da się otworzyć książki i operować, bo wtedy potknięcia są nieuniknione, a utrwalone błędy mogą decydować o stałym, powtarzalnym procencie powikłań. Na szczęście świat też stoi otworem i dostęp do zagranicznych ośrodków kształcenia lekarzy jest w zasadzie nieograniczony.

Wsparcia ze strony bardziej doświadczonych można też poszukiwać w mediach społecznościowych, w których w wyjątkowo prosty oraz szybki sposób można zadać pytanie i oczekiwać niejednej odpowiedzi. Czasem jest to nawet burza mózgów, a pomysłów na rozwiązanie konkretnej sytuacji pojawić się może wiele. Bywa, że czytając niektóre z pytań, czuję lekkie zaniepokojenie. Bo czy można komuś doradzić w kilku zdaniach, jak wykonać operację, skoro osoba, która pyta, sama przyznaje, że wcześniej jej nie robiła? Oczywiście, doradzić można. Ale czy powinno się przystępować do operowania czyjegoś żywego zwierzęcia na podstawie porad wirtualnych? Mam pod tym względem spore wątpliwości. Nic nie zastąpi relacji uczeń - mistrz. Mając nadzieję, że mimo dostępów elektronicznych nadal wydania tradycyjne są ważne w naszym życiu zawodowym, zachęcam Państwa do sięgnięcia po lekturę bieżącego wydania dodatku do„Weterynarii w Praktyce". Przedstawiono w nim bardzo bogato i w interesujący sposób tematykę ściśle chirurgiczną. Znajdziecie tu Państwo nie tylko zagadnienia dotyczące chirurgii tkanek miękkich, ale też sporo ciekawych tematów z dziedziny ortopedii małych zwierząt. Życzę miłej lektury.

Przyjemnej lektury,

dr n. wet. Beata Degórska

redaktor wydania

Spis treści

Diagnostyka i leczenie ekstruzji krążka międzykręgowego w odcinku szyjnym kręgosłupa u psów ras dużych - opis przypadku

Podwójna osteotomia piszczeli w operacyjnym leczeniu zerwania więzadta krzyżowego przedniego z jednoczesnym zwichnięciem rzepki - opis przypadku

Zastosowanie techniki MTTT (Modified Tibial Tuberosity Transposition)

w operacyjnym leczeniu zwichnięcia rzepki u psów

Leczenie zwichnięcia szyjnego odcinka kręgosłupa u psa przy użyciu płytki blokowanej

Niepełne skostnienie kłykcia kości ramiennej jako rzadka forma dysplazji

stawu łokciowego (IOHC - Incomplete Ossification ofthe Humeral Condyle)

Udane reoperacje po powikłanych osteosyntezach 

Leczenie chirurgiczne ostrej niedrożności górnych dróg oddechowych - tracheotomia i tracheostomia

Syndrom brachycefaliczny. Rozpoznanie, etiologia, interwencje chirurgiczne

Masywny uraz tkanek miękkich uda u psa

Komplikacje w gojeniu, przeszczep skóry - opis przypadku

Zaciskające zapalenie osierdzia powstałe jako powikłanie chirurgicznej korekcji przepukliny przeponowo-osierdziowej u kota - opis przypadku

Hipotensja jako jedno z najczęstszych powikłań znieczulenia ogólnego