Fizjoterapia małych zwierząt. Od rozpoznania do planu terapeutycznego

Część 1

Wprowadzenie i podstawy

1 Fizjoterapia w medycynie człowieka i weterynarii 

2 Biomechanika i anatomia czynnościowa 

3 Dysfunkcje biomechaniczne 

Część 2

Badanie i karty badania lekarskiego

4 Badanie

5 Karty badania 

6 Analiza wyników badań 

Część 3

Metody terapii i plany leczenia

7 Formy terapii 

8 Planowanie terapii 

9 Ogólna kinezjologia i teoria treningu 

10 Szczegółowe zasady treningu

Część 4

Załącznik

11 Słownik 

12 Piśmiennictwo 

Skorowidz 

Przedmowa do wydania trzeciego

Słowa posiadaczki psa: „Trzecie dziecko sprawia problemy” bardzo wyraźnie ilustrują podejście współczesnych opiekunów zwierząt do czworonożnych podopiecznych. W ostatnich dziesięcioleciach relacja człowiek - zwierzę zmieniła się zasadniczo, a pies ze zwierzęcia podwórkowego i trzymanego w kojcu stał się członkiem rodziny, jej substytutem lub towarzyszem życia. Wiele osób posiada psa, by nie czuć się samotnym, mieć kogoś „do rozmowy” lub by zyskać kontakt z innymi miłośnikami czworonogów. Potrzeby zwierząt są coraz częściej brane pod uwagę przez społeczeństwo, a opiekunowie psów stają się bardziej wymagający w kwestiach dotyczących zdrowia i jego ochrony u swoich pupili.

Dzięki tym społecznym zmianom fizjoterapia zwierząt jest coraz bardziej popularna i wielu lekarzy weterynarii oraz lecznice dla zwierząt dysponują takimi możliwościami. Z mojego punktu widzenia jest to satysfakcjonująca tendencja. Niemniej jednak wykształcenie fizjoterapeutów zwierząt jest bardzo zróżnicowane i nieraz praktycznie

niedostępne, zależnie od ośrodka kształcenia. Wiele osób podejmuje u mnie praktyki i często jestem zdumiona, jakie mają braki w tej dziedzinie. Należy zatem dążyć do jednolitego poziomu kształcenia, aby opiekunowie zwierząt nie byli rozczarowani, gdy ich pies, trafiając do gabinetu fizjoterapeutycznego, jest tam jedynie masowany.

Neurologia i przebieg badania neurologicznego to często zaniedbywane dziedziny. Z tego powodu w trzecim wydaniu tej książki zaktualizowałam i rozszerzyłam rozdział o neurologii. Nowością są także techniki mobilizacji ramion i żeber. Niektóre blokady żeber prowokują „złośliwe bóle” i prowadzą do kulawizny kończyny piersiowej bez widocznych zmian w badaniu radiologicznym. Teraz, drogie Czytelniczki i drodzy Czytelnicy, możecie rozwiązać ten problem za pomocą kilku chwytów.

Lipsk, wrzesień 2015

Dr med. vet Mima Hohmann

Przedmowa do wydania pierwszego

Książka ta skierowana jest do Czytelnika, który chciałby nauczyć się fizjoterapii małych zwierząt od podstaw przez rozpoznanie objawów, aż po leczenie. O fizjoterapeutycznym leczeniu zwierząt napisano już wiele, zakładając jednak, że Czytelnik ma już doświadczenie w rozpoznawaniu objawów i zna sposoby terapii. Co jednak powinien zrobić początkujący?

Ten, kto chce się na poważnie zajmować fizjoterapią, powinien posiadać wiedzę także z innych dziedzin, jak na przykład anatomia, anatomia funkcjonalna, neurologia lub patofizjologia. Aby właściwie leczyć zwierzęta, nie można tylko stosować metod fizjoterapeutycznych. Fizjoterapia zwierząt to więcej niż „głaskanie i rozciąganie”!

Dlatego też pierwsza część książki zawiera dokładne wprowadzenie do ruchu i biomechaniki ciała.

W drugiej części książki uwaga skupia się na stawianiu rozpoznania. Przedstawione zostaną tu podstawy anatomii, a także dokładny przebieg badania. Wykorzystywane arkusze diagnostyczne stanowią własność intelektualną Lekarsko- -Weterynaryjnej Grupy Roboczej ds. Fizjoterapii (Tierarztliche Arbeitsgruppe Physiotherapie,TAP) i są efektem, zebranych w ostatnich latach, do-świadczeń poszczególnych jej członków. Arkusze te powinny służyć jako podstawa w stosowaniu systematycznego, powtarzalnego i stałego schematu badania podczas diagnostyki fizjoterapeutycznej.

W trzeciej części książki omówione zostaną różnorodne metody leczenia z przykładami ich zastosowania. Są to techniki, które sama stosuję,

wynikające z mojego doświadczenia. Z tego powodu nie wyjaśniam tam wszystkich współcześnie wykorzystywanych w fizjoterapii metod i procedur. W książce zostanie również poruszona kwestia, które sposoby leczenia mogą być stosowane samodzielnie przez opiekuna według zaleceń fizjoterapeuty zwierząt lub lekarza weterynarii zajmującego się fizjoterapią.

Świadomie zrezygnowano z opisu technik fizycznych, szczególnie w kontekście elektroterapii (pole magnetyczne, ultradźwięki, stymulacja elektryczna). Książka ta skupia się na wykorzystaniu dłoni jako formy fizjoterapii niezależnej od technologii.

Czytelnik tej książki zdobędzie praktyczną i kompleksową wiedzę z zakresu fizjoterapii zwierząt. Będzie wiedział, przykładowo, czym różni się niewielkie napięcie mięśni od napięcia średniego stopnia lub pozna sprężyste czucie końcowe, gdyż „puste są wszelkie pojęcia bez ich wyobrażenia" (Roger Willemsen, Podróż do Afganistanu').

Fizjoterapia zwierząt będzie w przyszłości stanowić nową gałąź leczenia zwierząt w lecznicach weterynaryjnych i powinna być przeprowadzana przez kompetentnych terapeutów. Dziedzina ta znajduje się w ciągłym rozwoju i jestem bardzo wdzięczna za wszelkie sugestie i uzupełnienia, które pomagają przy leczeniu zwierząt i wzbogacają tę książkę.

Jedynie ten, kto pojmuje, może zrozumieć!

Lipsk, wiosna 2007

Dr med. vet. Mima Hohmann