Gospodarowanie słomą
- Wydawnictwo: IUNG
-
Dostępność:
Wysyłka w 12 godzin
- Autor: Adam Harasim
- Wydawca, rok wydania: Instytut Uprawy Nawożenia i Gleboznawstwa Puławy, 2011
- Liczba stron : 77
- Oprawa i wymiary: miękka, 165 x 235 mm
- ISBN: 978-83-7562091-7
- egz.
- 39,90 zł
Podstawowe informacje o właściwościach słomy i kierunkach jej wykorzystania zarówno w rolnictwie, jak i w innych działach gospodarki.
Biomasę roślin uprawnych stanowią części nadziemne i korzenie. W przypadku roślin zbożowych i innych zbieranych na nasiona oprócz plonu głównego znaczny udział w plonie biomasy ma słoma. Zatem słoma jest plonem ubocznym, który tworzą w głównej mierze dojrzałe lub wysuszone źdźbła i łodygi pozostające po omłocie roślin uprawnych. Po omłocie, oprócz słomy będącej podstawowym składnikiem strukturalnym roślin, pozostają plewy lub łuski bądź strączyny oraz tzw. zgoniny składające się z fragmentów źdźbeł, osadek kłosowych i liści. Po zbiorze roślin kombajnem na polu pozostaje część słomy w formie ścierni oraz plewy (łuski) i zgoniny, a pozostała zasadnicza jej część jest zbierana (usuwana) z pola lub po rozdrobnieniu przyorana w celach nawozowych.
Wykorzystanie słomy zależy od potrzeb występujących w danym gospodarstwie (pasza, ściółka, pozostawienie na polu do przyorania), a w przypadku braku takiego zapotrzebowania lub wystąpienia jej nadmiaru może być przedmiotem zbytu (produkt rynkowy).
Znaczenie i kierunki wykorzystania słomy z upływem lat ulegają zmianom. Jeszcze w latach 80. słomę wykorzystywano bezpośrednio w gospodarstwach rolnych, przeznaczając głównie na ściółkę i paszę dla zwierząt. Natomiast w ostatnim 20-leciu zmieniło się jej wykorzystanie w rolnictwie spowodowane:
- zwiększeniem powierzchni uprawy zbóż i zarazem ilości produkowanej słomy;
- zmniejszeniem pogłowia zwierząt gospodarskich, co ograniczyło zużycie słomy na paszę i ściółkę;
- powstaniem dużej grupy gospodarstw bezinwentarzowych.
W wyniku tych zmian w skali rejonu i kraju mniej słomy zużywa się w produkcji zwierzęcej, a więcej przeznacza na przyoranie dla zrównoważenia bilansu substancji organicznej w glebie. Równocześnie występują nadwyżki słomy, które mogą być zużyte na cele alternatywne. Ponadto w ostatnich latach znacznie wzrosło zainteresowanie wykorzystaniem biomasy jako źródła energii, w tym słomy zbóż i rzepaku. Należy dodać, że wymienione kierunki zmian w zakresie zagospodarowania słomy wykazują duże zróżnicowanie regionalne.
W związku ze znacznym zainteresowaniem słomą podjęto próbę przedstawienia w sposób syntetyczny zagadnień związanych z jej produkcją i możliwością zagospodarowania. Opracowanie zawiera podstawowe informacje o właściwościach słomy i kierunkach jej wykorzystania zarówno w rolnictwie, jak i w innych działach gospodarki. Podany wykaz literatury źródłowej umożliwia znalezienie bardziej szczegółowych danych i informacji dla pogłębienia interesującego zagadnienia. Opracowanie może służyć jako pomoc studentom i uczniom szkół rolniczych oraz specjalistom i doradcom, a także producentom rolnym.
Spis treści
Rodzaje i skład chemiczny słomy
Produkcja i bilans słomy
Czynniki kształtujące plon słomy
Ocena wielkości plonu słomy
Wielkość produkcji słomy
Bilans słomy
Kierunki wykorzystania słomy
Słoma jako pasza
Słoma na ściółkę
Słoma jako nawóz
Słoma jako źródło energii
Inne kierunki wykorzystania słomy
Zbiór i składowanie słomy
Literatura
Fotografie
Spis tabel, rysunków i fotografii