Zaburzenia zachowania psów

Podręcznik ten prezentuje oryginalne i spójne podejście do medycyny behawioralnej zwierząt. Najkrócej można je określić jako połączenie psychologii i psychiatrii, a istotne jest w nim założenie, że u zwierząt występują zaburzenia psychiczne. Zastosowana klasyfikacja zaburzeń upraszcza porozumiewanie się specjalistów między sobą oraz ułatwia rokowanie i dobór najlepszej terapii dla konkretnych zespołów klinicznych. Informacje dotyczące zachowań pra­widłowych, rozmaitych objawów behawioralnych i narzędzi terapeutycznych pozwalają jednak planować terapię także bez diagnozowania konkretnego za­burzenia.

Dzięki przejrzystej formie i praktycznemu ujęciu Czytelnik będzie mógł szybko znaleźć wskazówki diagnostyczne, odpowiednie narzędzia terapeu­tyczne, metody alternatywne, suplementy diety i leki, a także, co bardzo waż­ne dla powodzenia leczenia, sposoby motywowania opiekuna psa.

Autorzy to osoby o kilkudziesięcioletnim doświadczeniu w dziedzinie me­dycyny behawioralnej, najprawdziwsi praktycy i wieloletni dydaktycy.

Po niemal dziesięciu latach pojawia się w końcu drugie wydanie Zaburzeń zachowania psów. Tak jak we wszystkich gałęziach medycyny weterynaryjnej, również i w tej coraz bardziej uznawanej dziedzinie pojawiają się ciągle nowe odkrycia. Podobnie jak z pokolenia na pokolenie przeobrażał się związek czło­wieka z psem - i to niestety nie zawsze na korzyść psa - tak i w medycynie behawioralnej zwierząt zmieniły się poglądy.

Jest to między innymi wzrastające zainteresowanie innym traktowaniem pa­cjenta w klinice w myśl założenia postępownia minimalizującego stres (low-stress-handling) lub lecznicy wolnej od strachu (fear-free-practice). Jak dotąd niestety również i my lekarze weterynarii jesteśmy do pewnego stopnia odpo­wiedzialni za wiele zaburzeń lękowych u psów...

Oprócz wejścia w codzienną praktykę lekarza weterynarii za sprawą podejścia do pacjenta zorientowanego na dobrostan, współpracę z pacjentem i przyjazną komunikację weterynarz-pies, medycyna behawioralna coraz bardziej wkracza w obszar medycyny ogólnej. A to dlatego, że przy wielu zaburzeniach dotych­czas postrzeganych jako obsesyjno-kompulsywne często nie mamy do czynienia z problemami pierwotnie psychicznymi, ale z somatycznymi. Obustronna zależ­ność między przewlekłymi lub przewlekle nawracającymi chorobami a zaburze­niami lękowymi i stresem jest coraz bardziej oczywista - i tym samym zarówno diagnostyczne, jak i terapeutyczne założenia medycyny behawioralnej powinny koniecznie coraz bardziej wchodzić w codzienną praktykę lekarza weterynarii. Medycyna behawioralna za sprawą ścisłego związku między zdrowiem fizycz­nym i psychicznym jest nieodzowną częścią medycyny weterynaryjnej!

W stosowanym przez nas konsekwentnie takim modelu medycyny beha­wioralnej rola lekarza weterynarii jest również jednoznacznie zdefiniowana: celem lekarza weterynarii nie jest wychowanie psa, uczenie posłuszeństwa lub trening sportowy, tylko leczenie psa. T naturalnie profilaktyka! W tym miejscu koło może się zamknąć, ponieważ zarówno wychowanie, jak i trening mają ogromne znaczenie dla zdrowia psychicznego psa. Zastosowane techniki po­winny być dostosowane indywidualnie do psa, wspierać związek człowieka z psem i jego orientację w otaczającym świecie, a w żadnym wypadku nie mogą wyrządzać mu krzywdy - porada dla opiekuna psa na temat przyjaznych psu i zgodnych z obecną wiedzą technik jest przynajmniej w sensie profilak­tycznym tak samo ważna, jak wyjaśnienie aktualnych wytycznych dotyczących szczepień.

Ponadto w tym wydaniu dodano niektóre leki, które częściowo są już znane z medycyny ogólnej, ale coraz częściej znajdują zastosowanie również w me­dycynie behawioralnej.

Składam serdeczne podziękowania mojej koleżance Kerstin Róhrs, która dzięki swojemu ogromnemu doświadczeniu praktycznemu przygotowała bar­dzo przejrzysty rozdział na temat testu charakteru.

W końcu po Zaburzeniach zachowania kotów powstała książka poruszająca problemy psów. Praca nad nią była o wiele bardziej złożona, ponieważ zwią­zek między człowiekiem a psem po tysiącach lat koewolucji jest szerszy i bar­dziej ukształtowany niż w przypadku kotów.

Pies jako istota wybitnie społeczna nie może być postrzegany w oderwaniu od swojego systemu rodzinnego i związku z człowiekiem. Sprawia to, że praca w zakresie medycyny behawioralnej z psem i jego właścicielem jest o wiele bardziej elastyczna, obszerna i kompleksowa, ponieważ ciągle spotykamy się z całkowicie indywidualnymi związkami człowiek-pies. Ten ścisły społeczny związek między człowiekiem a psem prowadzi do intensywniejszego wzajem­nego oddziaływania, które oczywiście należy wziąć pod uwagę przy diagno­styce i leczeniu.

Również w tym podręczniku pozostajemy wierni modelowi medycyny be­hawioralnej - terapia zaburzeń psychicznych u psa jest podstawową domeną medycyny weterynaryjnej, ponieważ zdrowie fizyczne i psychiczne są nieod­łącznie ze sobą związane.

Pragniemy zarówno lekarzowi medycyny ogólnej, jak i specjaliście dać do ręki pragmatyczny i nastawiony na rozwiązania model, dzięki któremu będzie w stanie rozpoznać i leczyć problematyczne zachowania fizjologiczne oraz zachowania patologiczne. W tym celu dostarczamy plany, komponenty i narzędzia, dzięki którym łatwo się odnajdzie w praktyce i będzie w stanie za­oferować zindywidualizowane podejście terapeutyczne. Obok tego ustrukturyzowanego modelu chcemy jednak też zwrócić uwagę na dwa najistotniejsze elementy w pracy behawioralnej: empatię i kreatywność!

W treści

Konsultacja behawioralna

Podstawy medycyny behawioralnej

Wprowadzenie do zaburzeń behawioralnych

Plan badania behawioralnego

Objawy wiodące i praktyczne postępowanie nastawione na rozwiązanie problemu

Psychofarmakologia

Zakres działań terapeutycznych

Kryteria diagnostyczne najważniejszych zaburzeń psychicznych

Minimalizowanie stresu przeżywanego przez psa w gabinecie

Wychowanie, trening, terapia behawioralna czy medycyna behawioralna?

Profilaktyka i typowe pytania w trakcie konsultacji

Test charakteru